بازرگانی چیست؟
بازرگانی یا کامِرس (به انگلیسی: Commerce) سامانه یا محیطی است که بر چشمانداز کسبوکار یک اقتصاد یا ملتدولت تأثیر میگذارد.
در حالی که کسبوکار (سوداگری) به فعالیتهای ارزشآفرین یک سازمان به منظور سود اشاره دارد،
بازرگانی به معنای کل سامانهٔ اقتصاد است که محیطی برای تجارت تشکیل میدهد.
سامانه شامل سامانههای قانونی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، و فناورانه است که در حال عملیات در هر کشوری هستند.
همچنین میتوان از آن تحت عنوان دومین جزء کسبوکار یاد کرد که شامل همهٔ فعالیتها، عملکردها و مؤسسات درگیر در انتقال کالا از تولیدکننده به مصرفکننده میباشد.
واحدهای بازرگانی
فعالیت های اجرایی بازرگانی می تواند به وسیله فرد، گروه و یا سازمان و تشکیلات انجام پذیرد و بصورت خصوصی یا دولتی و یا مختلط اداره گردند که به ویژگی های هر یک از آنها می پردازیم.
واحدهای بازرگانی خصوصی
این سامانه ها بوسیله فرد و یا افرادی که قصد همکاری با یکدیگر را دارند، بوجود می آیند. در واحدهای بازرگانی انفرادی، سرمایه گذاری، مسئولیت، تصمیم گیری و نحوه اداره بنگاه به عهده یک نفر است. حوزه فعالیت های آنان محدود، در زمینه رقابتی ضعیف و دوره فعالیت آنها نیز غالبا کوتاه است.
هرچند محاسنی از قبیل آزادی در کار، محدود بودن واحد، امکان ارتباط مستقیم با مشتری برای واحدهای خصوصی برشمرده می شود.
اما این واحدها دارای عیوبی نیز هستند که بعضی از آنها عبارتند از: محدود بودن سرمایه، برنامه ریزی و نحوه مسئولیت در قبال طلبکاران. به همین دلیل گرایش به تولید واحدهای بازرگانی گروهی روز به روز بیشتر می شود. در این واحدها، عده ای از اشخاص سرمایه های معنولا کم یا زیاد خود را روی هم می گذارند تا با مجموع آنها به انجام امور بازرگانی بپردازند.
واحدهای بازرگانی دولتی
در واحدهای بازرگانی دولتی، تامین سرمایه به عهده دولت است و عوامل اجرایی آن را کارمندان دولت تشکیل می دهند.
هدف از تشکیل این واحدها در مجموع مصلحت و بهبود اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور است.
مطالب مرتبط:
https://vozarasaffron.com/علائم-اختصاری-بازرگانی/
https://fa.m.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%B1%DA%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگو شرکت کنید؟نظری بدهید!