نوشته‌ها

ادویه هند

بزرگ‌ترین کشورهای تولیدکننده ادویه

شاید بدانید که کشور هندوستان مرکز تولید ادویه در دنیا است و ادویه های هند بسیار معروف هستند.

هندوستان به دلیل آب و هوا وخاکش مرکز بزرگ تولید و صادرات اکثر ادویه ها ازجمله زردچوبه، هل سبز، فلفل قرمز و.است.

البته کشورهای آفریقایی هم تولید کننده بزرگ ادویه در جهان هستند.

اهمیت صادرات ادویه در آسیا از آن جایی مشخص می شود که مصرف ادویه از 410 میلیون کیلوگرم در سال 2008، به 511 کیلوگرم در سال 2012 میلادی رسید.

همین طور در اروپا مصرف ادویه تا سال 2019 به بیش از 5 میلیارد و 700 هزار دلار رسید.

خوشبختانه کشاورزان ایرانی هم اخیرا کارهای بسیاری برای تولید ادویه هایی همانند زردچوبه و فلفل سیاه انجام داده اند.

اما همچنان نیازمند آزمایش ها و زمان بیشتری هستیم تا کیفیت ادویه ها را بالا ببریم.

شاید جالب باشد که بدانید، فلفل بیشترین مقدار مصرف و فروش را در جهان دارد. مالاوی معروف به تولید فلفل است.

تغییر عادت‌های غذایی و سبک زندگی افراد در کشورهای مختلف منجر به استفاده بیشتر از محصولات غذایی سالم شده است. استفاده از ادویه‌های طبیعی نیز به عنوان مواد سالم در وعده‌های غذایی رو به افزایش رفته است.

هندوستان به عنوان بزرگترین تولید کننده ادویه و بزرگترین کشور فعال در تجارت ادویه جات ، هنوز هم فرصت‌های بسیار زیادی در عرصه صادرات و تولید ادویه‌های مختلف دارد.

شرایط آب‌و‌هوایی مساعد به همراه روش‌های نوین کشاورزی، منجر به کشت و تولید محصولات کشاورزی این کشور در سطح وسیع شده است و تجارت این محصولات در کشور هند رونق بسیار زیادی پیدا کرده است.

تولید جهانی ادویه جات

بیشتر به دلیل تجارت ادویه جات بود که هندوستان در زمان‌های قدیم با کشورهای مختلف خاورمیانه روابط مناسبی برقرار کرد .

براساس تاریخ، هند تجارت خوبی با کشور یونان، رومی‌ها، عرب‌ها و دیگر کشورهای اروپایی داشت.

در سال‌های اخیر رقابت تنگاتنگی بین کشورهای تولید کننده ادویه به وجود آمده است

چرا که تجارت و خرید و فروش ادویه بسیار پرسود و بازدهی آن بسیار زیاد است.

رقابت صادرات ادویه در کشورهای تولید کننده

اکنون کشورهای توسعه یافته، قوانین مختلف و سختی را روی واردات و تجارت ادویه جات خود وضع کرده‌اند و این قوانین مهم‌ترین نکته برای تولید محصول باکیفیت در کشورهای تولید کننده ادویه است.

برخلاف کیفیت برتر ادویه‌جات هند، محصول این کشور معمولا با قیمت بالایی در سطح جهانی عرضه می‌شود که شاید به علت بازدهی کمتر کشت آن باشد.

وجود محصولاتی از کشورهای گواتمالا و ویتنام نیز منجر به کاهش سهم صادراتی هند شده است که دلیل آن قیمت پایین‌تر در عرضه محصولات گواتمالا و ویتنام است.

سهم تجاری کشور هند و استان‌های آن

در مورد تولید ادویه و تجارت ادویه جات هندوستان، استان کرالا به عنوان بزرگترین و مهم‌ترین تولید کننده ادویه فلفل سیاه شناخته می‌شود و این استان با نام باغ ادویه معروف است.

فلفل سیاه به قدری ارزش غذایی و ارزش تجاری دارد که به آن پادشاه ادویه‌جات می‌گویند.

علاوه بر ادویه فلفل سیاه، کرالا تولید کننده بزرگ ادویه هل سبز هندی است که با نام ملکه ادویه‌ها معروف است.

استان کرالا سهم حداکثری را در سال‌های گذشته در مورد تولید فلفل سیاه و هل سبز هندی داشته است

اما مشکلاتی تجارت ادویه جات مختلف در این منطقه وجود دارد.

تولید ادویه هند در حجم وسیعی انجام می‌شود و از جمله مهم‌ترین محصولات تولیدی در آن می‌توان به:

هل سبز، فلفل تند، دارچین، میخک، گشنیز، زردچوبه، تخم رازیانه، دانه خردل، زعفران، زیره و جوز هندی اشاره کرد.

بادیان ستاره‌ای نیز از جمله محصولاتی است که در کشور هند تولید می‌شود که روغن آن بسیار مطبوع و خوش عطر است و در آشپزی کاربرد بسیار زیادی دارد.

 ادویه‌هایی با ارزش تجاری بالا

فلفل بازار تجارت جهانی عالی دارد که براساس آمار سال ۲۰۱۲ سهم تجاری آن ۳۰ درصد است.

این در حالی است که سایر ادویه‌ها مانند هل و جوز هندی در تجارت ادویه جات جهانی سهم ۱۰ درصدی یا حتی کمتر داشته‌اند.

تقریبا تمامی تولید کننده‌های ادویه، خودشان وارد کننده ادویه نیز هستند.

در بازار جهانی ادویه، کشورهایی مانند ویتنام، گواتمالا و ماداگاسکار سهم بسیار بالایی از ادویه‌های خاص دارند و بازار جهانی در دست آن‌ها است.

می‌توان گفت تولید جهانی ادویه فلفل در دست ویتنام است و کشورهای گواتمالا و ماداگاسکار به ترتیب در هل و وانیل بیشترین سهم تولید را در دست دارند.

در این بین، کشور هندوستان به عنوان یکی از بزرگترین رقبای بازار تجارت ادویه جات و صادرات شناخته می‌شود

و در این کشور استان‌های اصلی تولید کننده کرالا، کارناتاکا، آندرا پرادش، ماهاشترا و تامیل نادو هستند.

تولید ادویه و صادرات آن از هند

فلفل سیاه در استان‌های کرالا، کارناتاکا و تامیل نادو کشت زیادی دارد و بیشترین تولید هل سبز هندی در استان‌های کرالا، کارناتاکا و تامیل نادو است.

زردچوبه در استان‌های آندرا پرادش و تامیل نادو تولید زیادی دارد و در مورد چیلی می‌توان گفت، استان‌های آندرا پرادش، تامیل نادو، ماهاشترا و اریسا سهم تولید زیادی دارند.

کرالا به همراه مگالایا بیشترین سهم تولید در مورد ادویه زنجبیل را دارند و در مورد صادرات ادویه از هند باید گفت، کشور آمریکا سهم بیشتری دارد.

چین، ویتنام، امارات، مالزی، عربستان، انگلستان، آلمان، سنگاپور و سریلانکا در رده‌های بعدی قرار دارند.

براساس گفته بخش ادویه هند، سال ۱۵-۲۰۱۴ سالی بود که کشور هند صادرات ادویه‌ای با ‌ارزش ۲.۴۲ میلیون دلار داشت. این آمار نشان دهنده سهم بالای تجارت ادویه جات هند در جهان است.

صادرات هندوستان در مورد ادویه فلفل در سال ۱۶-۲۰۱۵ مقدار ۲۸۱۰۰ تن برآورد می‌شود و ادویه‌های دیگری مانند فلفل چیلی، زیره، رازیانه، زردچوبه و پودر کاری نیز صادرات خوبی داشته‌اند.

به دلیل تولید در حجم وسیع فلفل چیلی در کشور هند، صادرات آن نیز طبق پیش‌بینی‌ها بسیار زیاد است. این کشور در سال ۱۶-۲۰۱۵ و براساس اعلام بخش ادویه هند، مقدار ۳۴۷۵۰۰ تن فلفل چیلی صادر کرده است.

ادویه‌های دیگر صادراتی این کشور در این سال به ترتیب:

هل با ۶ هزار تن،

زنجبیل با ۲۴.۸ هزار تن،

زردچوبه با ۸۸.۵ هزار تن،

گشنیز با ۴۰.۱ هزار تن،

زیره با ۹۸.۷ هزار تن،

رازیانه با ۱۵.۳ هزار تن،

پودر و خمیر کاری با ۲۶.۵ هزار تن

و جوز هندی با ۴ هزار تن

بوده است.

صادرات ادویه جات از استان کرالا هندوستان

کرالا به دلیل ارتباط جغرافیایی آن با سایر کشورها،

فرصت‌های صادرات و سهم عالی تجارت ادویه جات در هند را در دست دارد.

علاوه بر این، تولید ادویه جات مختلف در این کشور نیز بسیار پررونق است.

این استان به دلیل وجود سواحل Malabar که از قدیم محل ورود افرادی از کشورهای مختلف بوده است، سهم تجاری بالایی دارد.

این سواحل محل حضور مردم مختلف از کشورهایی مانند چین و کشورهای عربی و اروپایی است که بیشتر آن‌ها برای تجارت ادویه جات به آن می‌آیند.

صادرات فلفل از این استان در سال ۱۶-۲۰۱۵ مقدار ۱۸.۵۵ هزار تن بود.

مقدار ۱۱.۹۱۷ هزار تن ادویه زردچوبه از این استان در سال ۱۶-۲۰۱۵ صادر شده است

و در مورد سایر ادویه‌ها می‌توان گفت ادویه‌های صادراتی اصلی از آن چیلی با ۳۳.۷۴ هزار تن، زنجبیل با ۳.۴ هزار تن، هل با ۲.۸ هزار تن، پودر و خمیر کاری با ۸ هزار تن و جوز هندی با ۲ هزار تن بود.