بایگانی برچسب برای: ادویه

تجارت ادویه

با اینکه ایرانی ها علاقه زیادی به ادویه دارند و ایران یکی از پر مصرف ترین کشور های دنیا در این حوزه است،

اما بیشتر ادویه مصرفی ما از کشور های دیگر تأمین می شود.

از میان ادویه های بی شماری که در غذا های ایرانی و سایر زمینه های مرتبط استفاده می شوند، فقط پنج ادویه تولید داخل هستند.

در این مقاله نگاه دقیق تری به وضعیت تولید و مصرفدر ایران می اندازیم و نکته های مهمی درباره تجارت ادویه ایران و صادرات ایران بیان می کنیم.

وضعیت مصرف ، تولید و تجارت در ایران

شاید بتوان گفت ایرانی ها نسبت به مردم بسیاری از کشور های دیگر، علاقه بیشتری به ادویه دارند.

آمار ها حاکی از آن هستند که سالیانه حدود ۲۲۰ هزار تن ادویه در ایران مصرف می شود.

اما درصد بالایی از این مقدار وارداتی است و تنها مقدار کمی داخل کشور تولید می شود.

انواع ادویه از آن دست کالا هایی هستند که تکیه زیادی بر واردات دارند.

در ایران فقط پنج نوع ادویه و به مقدار سالیانه حدود 50 هزار تن تولید می شود.

از طرفی مصرف سالانه ادویه در کشور ما حدود 220 هزار تن است. بنابراین بیش از  170 هزار تن از ادویه مصرفی ما از کشور های دیگر وارد می شود.

هندوستان ، اندونزی ، مالزی و سنگاپور ، از کشور های پیشرو در تولید ادویه محسوب می شوند.

واردات ادویه به دو صورت فله ای و بسته بندی شده انجام می شود.

نوع فله ای همان شیوه سنتی خرید و فروش ادویه است که در بسته های بزرگ وارد شده و داخل کشور بسته بندی و عرضه می شوند. نوع دوم واردات که با رشدصنعت بسته بندی در دنیا بیشتر مورد توجه قرار دارد،

واردات ادویه بسته بندی شده است. واردات ادویه به صورت بسته بندی در واقع روش فروش مدرن تر ادویه است.

به طور کلی بیش از 22 میلیون خانوار ایرانی مصرف کننده این مواد غذایی هستند.

کارخانجات، صنایع تولیدکننده مواد غذایی و حتی ارگان های پزشکی هم از مصرف کنندگان عمده این مواد غذایی محسوب می شوند.

بنابراین فرصت های سرمایه گذاری در حوزه تجارت ادویه ایران وجود دارد.

شاید خیلی ها ایران را مهد ادویه بدانند، و این به خاطر مصرف بالای این محصولات در داخل کشور است.

اما در حقیقت تنها پنج ادویه به صورت عمده داخل کشور تولید می شوند که عبارت اند از:

• زعفران
• فلفل قرمز
• سماق
• گلپر
• زیره سیاه
• زیره سبز

این ادویه ها در استان ها و شهر های مختلف کشور تولید می شوند. اما عمده تولید آن ها در شهر های انجام می شود:

• زعفران در شهر های مختلف
• فلفل قرمز در شهر های سبزوار و گرگان
• سماق در تبریز
• گلپر در شهر های شمالی
• زیره سیاه و زیره سبز در کرمان

از طرف دیگر بیشترین ادویه های وارداتی به کشور ما که جایگاه قابل توجهی در سبد مصرف خانوار و استفاده در صنایع وابسته دارند هم این ها هستند:

• فلفل سیاه
• زردچوبه
• دارچین
• زنجبیل
• هل

شاید این پرسش برایتان پیش بیاید که چرا این ادویه ها داخل کشور تولید نمی شوند.

به طور کلی بسیاری از ادویه ها اصلا در ایران به عمل نمی آیند.

این امر بیشتر به خاطر وضعیت آب و هوایی مناسب برای رشد آن گیاه است.

بنابراین خیلی از ادویه ها ، از کشور هایی مانند هند ، اندونزی ، سنگاپور و مالزی وارد می شوند.

برای نمونه خاستگاه اصلی زردچوبه کشور هند است.

می توان هند را تنها تولید کننده زردچوبه در دنیا دانست.

این محصول هیچ گونه تولیدی داخل کشور ندارد، بلکه به صورت قلم فله ای از هند وارد شده و در کارگاه های وابسته ، آسیاب و بسته بندی می شود.

کشور های آمریکایی ، اروپایی و آسیایی ، سهم بزرگی از بازار مصرف ادویه را به خود اختصاص داده اند.

این سهم قابل توجه در مورد کشور های آمریکای شمالی و اروپا ، به اهمیت خانوار به کامل بودن سبد مصرف مربوط می شود.

ضمن آنکه بسیاری از انواع ادویه ، در شرکت ها و کارخانه های اروپایی و آمریکایی ، به لوازم آرایشی و بهداشتی و حتی دارویی تبدیل می شوند.

اما در مورد کشور های آسیایی ، به ویژه کشور های در حال توسعه مانند هند و چین ،

می توان مصرف بالای ادویه را به بالارفتن آگاهی عمومی نسبت به استاندارد های زندگی مربوط دانست.

ضمن آنکه با ظهور فست فود ها ، تنقلات و سایر صنایع غذایی ، فرصت های فراوانی در این مناطق به وجود آمده است.

نمونه ای از وضعیت تولید و تجارت ادویه ایران

برای درک بهتر وضعیت تولید تجارت ادویه ایران می توان به نمونه زیره اشاره کرد.

زیره سیاه بیشتر در کرمان و زیره سبز در مشهد ، سبزوار ، قم و تبریز کشت و تولید می شود.

زیره سبز بیشتر به کشور های اروپایی صادر شده و در این کشور ها برای تولید دارو از آن استفاده می شود.

اگر میزان بارندگی مطلوب باشد ، حدود 20 هزار تن زیره سبز در کشور تولید می شود.

البته بخش قابل توجهی از این ادویه هم به خارج از کشور صادر می شود.

اما در سال هایی که میزان بارندگی کم است ، میزان تولید زیره سبز کاهش می یابد و حتی ممکن است به ۸ تا ۱۰ هزار تن برسد. البته باز هم بخش عمده ای از آن صادر می شود.

بسته بندی محصولات یکی از مهم ترین ارکان رشد صادرات غیرنفتی است،

بیشتر محصولات کشاورزی کشور ما ، از جمله همین زیره سیاه و زیره سبز ، به خاطر بسته بندی نامطلوب ، نه تنها به قیمت بسیار پایین عرضه می شوند،

بلکه روزبه روز جایگاه صادراتی خود را در بازار های جهانی از دست می دهند و با نام و برند کشور های دیگر در بازار های بین المللی عرضه می شوند.

از سوی دیگر ایران با تولید بیش از ۲۰۰ تن زعفران در سال ، رتبه اول تولید این محصول در جهان را در اختیار دارد

و بیش از ۹۰ درصد زعفران مصرفی جهان را تأمین می کند.

اما زعفران هم به خاطر بسته بندی نامناسب ، در کشور های دیگری مانند امارات و اسپانیا دوباره بسته بندی شده و به نام همان کشور ها در بازار های هدف عرضه می شوند.

گروه بازرگانی بانی فرآورده های وزرا

ادویه‌ های مجاز و ممنوع در بارداری

مواد غذایی که در دوران بارداری مصرف می کنید برای سلامت جنین بسیار مهم است. از بین تمام ادویه ها برخی از آنها برای خانم های باردار مفید و برخی دیگر مضر و ممنوع می باشند.

به گزارش ایلنا، ادویه جات در آشپزی بسیار ویژه و مهم هستند زیرا طعم و مزه فوق العاده ای به غذا می دهند. شاید شما هم معتقد باشید که ادویه جات تند می توانند باعث ایجاد مشکل شوند و به این دلیل از مصرف غذاهای بیرون خودداری می کنید زیرا نمی دانید در این دوران چه ادویه ها و مواد غذایی مجاز و غیر مجاز برای مصرف هستند. به همین دلیل در این گزارش فهرست کاملی از ادویه های مفید و مضر در دوران بارداری ذکر شده اند.

ادویه‌ها چه هستند؟

ادویه ها برای آشپزی کردن خیلی ضروری اند. ادویه جات شامل سبزیجات، میوه ها، ریشه گیاهان، پوست و دانه های خشک شده می باشند که می توانند به غذا طعم و عطر خاصی بدهند. همچنین می توان از ادویه به عنوان رنگ دهنده و مواد نگهدارنده برای مواد غذایی استفاده کرد.

مصرف برخی از ادویه ها در دوران بارداری برای سلامت مادر و جنین مفید و برخی هم مضر هستند.

ادویه هایی که مصرف آن ها در دوران بارداری مجاز است

1. زردچوبه:

مصرف زردچوبه در دوران بارداری می تواند بسیار مفید باشد زیرا ارزش مواد مغذی آن به عنوان یک داروی ضد درد و مفید برای پوست شناخته شده است. زردچوبه حاوی مواد طبیعی سم زدا بوده و کبد را از آسیب های مصرف الکل، مواد شیمیایی و برخی از دارو ها محافظت می کند.

همچنین به کاهش استرس اکسیداتیو ( باعث ضعف سیستم ایمنی بدن و در نتیجه انواع بیماری ها مثل سرطان می شود ) کمک می کند. حداکثر مقدار مجاز روزانه زردچوبه 8 گرم می باشد.

2. پیازچه:

پیازچه تازه منبع غنی و طبیعی از فولات است. یک زن باردار برای رشد مغز جنین ، تقسیم سلولی و سنتز DNA نیاز دارد. سطح کافی فولات در رژیم غذایی می تواند از نقایص لوله عصبی در نوزاد جلوگیری کند.

3. زنجبیل:

مصرف زنجبیل در این دوران بدون خطر بوده و یک داروی خانگی مناسب برای درمان ویار، تهوع و استفراغ در دوران بارداری محسوب می شود. زنان مبتلا به ویار می توانند روزانه یک گرم را به مدت چهار روز متوالی برای تسکین فوری مصرف کنند.

4. فلفل سیاه:

فلفل سیاه برای زنان مفید است زیرا یک منبع غنی از کروم بوده که برای یک زن باردار مورد نیاز می باشد. سطح پایینی از کروم می تواند سطح قند خون و کلسترول را افزایش داده و منجر به بیماری دیابت یا بیماری قلبی شود.

بر اساس مطالعات، زنانی که به دیابت مبتلا هستند چنان چه رژیم غذایی منظمی از کروم داشته باشند قند خون آنان کاهش میابد. توصیه می شود روزانه 30 گرم از فلفل سیاه مصرف شود.

5. هل:

هل برای ویار و حالت تهوع بارداری مناسب است و می توان از عطر آن در چای نیز بهره برد.

ادویه هایی که مصرف آن ها در دوران بارداری غیرمجاز است

1. شنبلیله:

دانه شنبلیله اثر محرکی بر رحم دارد. بنابراین برای زنان باردار توصیه نمی شود. همچنین مصرف خوراکی آن می تواند باعث نفخ و اسهال و التهاب،شده و مصرف یک دوز اضافه از شنبلیله می تواند سبب تضعیف رشد جنین شود.

2. آنغوزه:

مصرف این ادویه در بارداری خطرناک است زیرا ممکن است باعث سقط جنین شود. از این ادویه به عنوان دارویی ضد بارداری استفاده شده و سبب خونریزی خواهد شد.

3. سیر:

مصرف سیر در بارداری توصیه نمی شود زیرا حاوی مقادیر زیادی از مواد سمی است که برای یک زن باردار ممنوع است. همچنین اگر سیر به مقدار زیاد مصرف شود باعث سوزش سر دل و خونریزی خواهد شد.

4. گلپر:

گلپر ادویه ای است که باعث رقیق شدن خون می شود و از این رو مصرف آن در دوران بارداری توصیه نمی شود.

5. نعنا فلفلی:

چای نعنا فلفلی سبب شل شدن رحم شده و می تواند باعث سقط جنین شود. همچنین استفاده از روغن نعناع فلفلی می تواند باعث قاعدگی شود بنابراین استفاده از آن در طول بارداری در هر شکلی ممکن است خطرآفرین باشد.

گروه بازرگانی بانی فرآورده های وزرا

ادویه ها به دلیل استفاده بسیاری از افراد در آشپزی و کاربرد روزانۀشان در طعم و عطر دادن به غذا، از جمله محصولاتی به شمار می‌روند که راه را برای تقلب سودجویان و فروش نوع تقلبی به جای اصل فراهم کرده‌اند.از این رو قصد داریم شما را با ذکر نکاتی برای تشخیص ادویه مرغوب آشنا کنیم.

ادویه های تقلبی زیادی وارد بازار شده است که استفاده از آنها باعث ورود سم به بدن می گردد و بیماری های متفاوتی از جمله سرطان به وجود می آید.

با چند ترفند ساده می توانید به تقلبی یا نامرغوب بودن ادویه ها پی ببرید و در انتخاب خود دقت کنید. بیشتر آنها را از بو و شکل می توانید تشخیص دهید 

در نهایت تشخیص ادویه مرغوب باعث جلوگیری از ورود سم به بدن خواهد شد.

برای آن که شما هم جزو کسانی نباشید که هنگام خرید سرشان کلاه می‌رود،خواندن این نوشتار کوتاه را ازدست ندهید.

زرد چوبه

 زرد‌چوبه‌ای اصل است که خیلی رنگش نارنجی نباشد و بوی مطبوع زردچوبه را باید از آن حس کنید. زردچوبه نباید گلوله‌گلوله و  دارای بافت‌های متخلل باشد، بلکه یک پودر صاف  و الک کرده است.

رنگ زیاد زردچوبه کمی مشکوک است، بنابراین اگر می‌خواهید بدانید اصل است یا نه یک قاشق چای‌خوری از زرد‌چوبه را درون یک لیوان آب جوش بریزید و هم بزنید، اگر در چند ثانیه آب جوش رنگی شد به‌وجود رنگ‌های شیمیایی غیر‌مجاز در آن شک کنید.

زرد‌چوبه اصل که از ریشه این گیاه به‌دست می‌آید خیلی دیر رنگ پس می‌دهد و زردی ملایمی دارد.

از موادی که در زردچوبه تقلبی استفاده می‌کنند، می‌توان به پوست پسته آسیاب شده، پودر هویج خشک، رنگ‌های شیمیایی و البته پودر نان خشک اشاره کرد.

فلفل ‌قرمز

فلفل ‌قرمز را می‌توان از بوی تند و ‌تیز و اصیلی که دارد‌، تشخیص داد.

وقتی کمی از فلفل ‌قرمز اصیل را کف دست‌تان بریزید‌، تندی و خالص بودن آن باعث می‌شود دست‌تان بخارد و بسوزد و وقتی آن را نزدیک بینی‌تان می‌برید تا انتهای گلوی‌تان را می‌سوزاند.

در فلفل ‌قرمز تقلبی از پودر گوجه خشک شده، پودر پوست فندق خشک ‌و بلوط و رنگ غیر‌مجاز شیمیایی استفاده می‌کنند.

بیشتر فلفل‌های تقلبی هیچ تندی ندارند و انگار که نه انگار از آنها در غذا استفاده کرده‌اید و بیشتر به‌خاطر رنگ گوجه و  فندق باعث می‌شوند رنگ غذای‌تان تغییر کند و نه اینکه تند شود.

فلفل ‌سیاه

 فلفل ‌سیاه مثل فلفل‌ قرمز تند و تیز نیست، اما به‌دلیل بوی خاصی که دارد خیلی راحت قابل تشخیص است‌. فلفل سیاه قیمت کمی ندارد.

مثلا در بازار بسته به نوع مرغوبیتش می‌توانید از کیلویی 100‌هزار تا 150‌هزار تومان پیدا کنید، بنابراین اگر یک بسته200‌گرمی از فلفل سیاه را 3‌هزار تومان فروختند حتما باید به مرغوبیت آن شک کنید.

‌فلفل تقلبی می‌تواند حاوی این مواد باشد؛ آرد نخودچی، آرد عدس‌، خاک اره و تفاله زیتون.

سماق

سماق مرغوب باید زرشکی کم‌رنگ و با بوی خاص خودش باشد. اگر بویی شبیه بوی زرشک یا غوره داشت باید به اصل بودن آن شک کنید. سماق نباید خیلی کم‌رنگ یا خیلی پر‌رنگ باشد. سماق تقلبی ترکیبی از پودر زرشک نامرغوب خشک، تفاله غوره و پودر گل ختمی  و رنگ‌های غیر‌مجاز شیمیایی است.

زعفران

 شکل زعفران یکی از روش‌های شناسایی خالص بودن آن است. رنگ زعفران باید قرمز تند باشد نه روشن و شکل کلاله‌های آن هم نباید براق باشد.

یکی دیگر از راه‌های شناخت زعفران تقلبی این است که گل زعفران را در دست بفشارید، اگر دست‌تان چرب شد یعنی برای اضافه‌وزن آن روغن اضافه شده است.

رنگ مصنوعی  و شیمیایی غیر‌مجاز هم به زعفران اضافه می‌کنند.

برای تشخیص می‌توانید زعفران را در آب جوش بریزید اگر زود رنگ پس داد ‌و محلول شما بعد از چند ثانیه قرمز شد، پس زعفران تقلبی است.

زعفران اصل وقت زیادی می‌خواهد تا دم بکشد و رنگ باز کند.

دارچین

 دارچین را بهتر است به‌صورت چوب تهیه کنید و خودتان در خانه پودر کنید. البته قبل از پودر کردن چوب دارچین را بشویید و بگذارید خشک شود.

بعد از اینکه چوب خشک شد آن را در آسیاب پودر کنید، اما پودر دارچین اصل نباید زیاد قهوه‌ای و پر‌رنگ باشد.

دارچین باید بویی قوی ‌و ماندگار داشته باشد. وقتی کف دست‌تان می‌ریزید باید تا چند دقیقه یا حتی یک ساعت بوی آن را احساس کنید. در دارچین تقلبی از پودر پوست فندق و رنگ‌های شیمیایی و آرد نشاسته استفاده می‌کنند.

زنجبیل

ریشه گیاه زنجبیل باید صاف، سخت و بدون چروک باشد و پوست بسیار نازکی داشته باشد. اگر زنجبیل چروکیده باشد یا داخلش ریشه داشته باشد کهنه و نامرغوب است.

هل

در این روش نیز باید به شکل ظاهری آن توجه کنید. هر غلاف هل باید عظیم و به رنگ زیتونی یا سبز باشد. اگه رنگ آن زرد یا سبز روشن باشد نشان دهنده غیر مرغوب بودن یا بسیار کهنه بودن آن است.

منبع:

https://pripravka.com/en/chisti-pryanoshchi/yak-obraty-yakisnu-papryku